“Άλλη μια μέρα στον Παράδεισο” μας υπόσχεται ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας Μιχάλης Τσάμης, μια νέα κυκλοφορία από τις Εκδόσεις Ελκυστής. Ένας 35χρονος μεροκαματιάρης από τη Θεσσαλονίκη αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τα όσα βιώνει μετά τον θάνατό του! Στο βιβλίο αυτό, ο θάνατος δίνει νόημα στη ζωή. Περίεργο; Ένας διαφορετικός θάνατος απ’ οτιδήποτε φανταζόσουν.

Αισιόδοξη ματιά

Και τότε είναι που περνάει όλη σου η ζωή μπροστά από τα μάτια σου. Όχι πριν πεθάνεις, τότε δεν έχεις χρόνο να κάνεις τίποτα. Τουλάχιστον ‘μετά’ δεν σε κυνηγάει κανείς, έχεις όλο το χρόνο στον κόσμο να αφήσεις ήρεμα τη ζωή σου να ξεδιπλωθεί στον προτζέκτορα του μυαλού σου, αναρωτώμενος τι έκανες στραβά και βρέθηκες εδώ.

Μια κλεφτή ματιά στον Παράδεισο

Το μεταθανάτιο σύμπαν εδώ παρουσιάζεται σ’ ένα άχρονο -και άθρησκο- περιβάλλον, σε μια αισιόδοξη εκδοχή του, άκρως ευφάνταστα και black-χιουμοριστικά. Μια άλλη Θεία Κωμωδία, κωμική αυτή τη φορά… Ένα υπερπέραν χωρίς dress code, χωρίς γκαρνταρόμπα, αλλά με συνοδό… Πρόσεξε πώς θα πεθάνεις!

Κανένας πεθαμένος δεν εισέρχεται μόνος του.

Ταξίδια άγνωστα, σε απρόσμενους προορισμούς, γεμάτους εκπλήξεις. Αντέχεις; Σκοτεινά τούνελ, πηγάδια ψυχών, στενά μονοπάτια, λαβύρινθοι, σπήλαια, ηφαίστεια, δάση, πετρώδεις εκτάσεις, απαράμιλλες αμμουδιές και παραλίες, μαγικοί καθρέφτες, κρεμαστές γέφυρες, ζώα, βιβλία, παιχνίδια, καταρράκτες, γαλαξίες, αστερισμοί και νεφελώματα. Στοιχειώματα και λιβάδια λεβάντας… Fear of the dark ή απλά μαγεία…

Δεν ξέρω με ποιο μαγικό τρόπο μπορούσαμε να δούμε άστρα πάνω από το κεφάλι μας, αλλά ήταν ό,τι πιο όμορφο είχαν αντικρίσει τα μάτια μου μέχρι τώρα. Δεν φαίνονταν απλώς κάποια σκόρπια αστέρια, ολόκληρος γαλαξίας άστραφτε περήφανα πάνω από τη βουνοπλαγιά. Νεφελώματα, κόκκινα και μπλε, στόλιζαν το υπόλοιπο του ουρανού και για πρώτη φορά δεν ένιωθα ένας ασήμαντος κόκκος άμμου στην άκρη του σύμπαντος, αλλά μέρος του. Μέρος του μεγαλείου του. Τώρα μάλιστα, άξιζε να περιμένω να νυχτώσει…

https://www.youtube.com/watch?v=W1PNvopXjbg

Ξεχώρισα τη λογοτεχνική συνέπεια που φαίνεται να διέπει την πένα του συγγραφέα, αν και μιλάμε για το πρώτο έργο του. Η ροή είναι προσεγμένη και συνεχόμενη, δοσμένη με νεανική προσέγγιση. Απόλαυσα ιδιαιτέρως το προσωπικό ύφος που επιλέγει ο συγγραφέας να αποδώσει στην αφήγηση της ιστορίας, την οποία “ντύνει” με περιγραφές, συναισθήματα και σκέψεις. Παντού διαφαίνεται η αγάπη του κυρίου Τσάμη για τη μεγάλη οθόνη.

Της έκανα και μια μικρή πολιτικοκοινωνική ανάλυση για το πώς στην Ελλάδα έσκασε η φούσκα του Νεοπλουτισμού με αποτέλεσμα να κάνει την αναζήτηση εργασίας να μοιάζει με κυνήγι του χαμένου Δισκοπότηρου, και πώς οι φιλοδοξίες μου να γίνω επαγγελματίας μπασίστας κατέρρευσαν όταν έμοιαζε πια αδύνατον να συντηρώ ένα διαμέρισμα σε μια μεγάλη πόλη, ώστε να μπορώ να παίζω ταυτόχρονα και σε κάποιο συγκρότημα.

Ένας Άλλος Κόσμος με γνωστούς κι αγνώστους

Ο ήρωας και η συντροφιά του σελίδα-σελίδα ξεκλειδώνουν για μας νέες, πρωτότυπες περιπέτειες. Γίνονται το όχημα για να γνωρίσουμε ιστορικές προσωπικότητες, ανθρώπους της φιλοσοφίας και των τεχνών. Η ιστορία, το θέατρο, ο κινηματογράφος και η μουσική από κοινού σε μια συναρπαστική αναγνωστική εμπειρία. Τραγούδια, στίχοι και ταινίες παρελάζουν γοητευτικά μπροστά σου, καλώντας σε να τα ανακαλύψεις. Ένα σύμπλεγμα κόσμων-προορισμών με ό, τι έχεις ή καλύτερα δεν έχεις φανταστεί. Ένας κόσμος απλώνεται μπροστά σου να τον ανακαλύψεις. Βουτιά στο έρεβος χωρίς πίεση χρόνου, ανέξοδα κι όλα αυτά με πλήρη συνείδηση -χωρίς γήινη απόλαυση, ok- και αισθήματα. Μια βόλτα στα σύννεφα. Θα πεις όχι;

Και εδώ Κυρίες και Κύριοι έχουμε ακόμα μια απόδειξη ότι αν μια κοπέλα σου αρέσει, είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα. Ναι. Και στον θάνατο. Δεν πιστεύω να νόμιζε κανείς πώς θα γλίτωνε!;

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να σε ελκύσει ένας άνθρωπος που δεν του έχεις μιλήσει ποτέ, να σε ελκύσει πέραν της εξωτερικής ομορφιάς δηλαδή, παρά μόνο επειδή σε κάποια άλλη ζωή είσαστε/ήσασταν μαζί.

Απομνημονεύματα που ξορκίζουν ανησυχίες

Ο Μιχάλης Τσάμης με το βιβλίο αυτό εκφράζει τους προβληματισμούς του πάνω στη ζωή, στον θάνατο, στην λήθη, μελετά τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές, θίγει κακώς κείμενα της κοινωνίας. Άμεσα και χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, μέσω μιας μη ύπαρξης, απαντά σε απλά ερωτήματα που όλοι μας κάποτε έχουμε αναρωτηθεί σχετικά με τα βιώματα που μας καθορίζουν. Και μας καλεί να εξαγνιστούμε, αναγνωρίζοντας τις αμαρτίες μας, να αποτιμήσουμε τη ζωή μας, έχοντας συμφιλιωθεί με τα λάθη και τις τύψεις μας, γιατί μόνο έτσι θα βρει ο καθένας μας τον χαμένο του Παράδεισο.

https://www.youtube.com/watch?v=Bz8iEJeh26E

Αγαπητοί επιβάτες, η αμαξοστοιχία θα αναχωρήσει εντός ολίγου, ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή από τα μεγάφωνα.

«Εντός ολίγου; Πόσο λίγο δηλαδή;»

«Μόλις καταλάβεις ότι πέρασε το ‘λίγο’, θα έχει έρθει η ώρα»…

Φιλοσοφημένο χιούμορ, κυριολεκτικά και μεταφορικά

Ο πρωταγωνιστής δείχνει ειλικρινής και απλός, μοιάζει ισορροπημένος την ώρα που ακροβατεί σε υπαρξιακά διλήμματα. Ένας ταξιδιώτης στα όνειρα και στις ατασθαλίες του υποσυνείδητού του.

Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα που βάζει τον αναγνώστη σε σκέψεις ενώ τον διασκεδάζει. Γραμμένο υπό αλλιώτικη ενέργεια, βγάζει μια διαφορετική αύρα. Παιχνιδιάρικες σκέψεις, αυτοσαρκασμός, πονηρά σχόλια και περιγραφές που ενθουσιάζουν. Ύφος απλό κι ανεπιτήδευτο, άμεση και σύγχρονη γραφή, ορθή και καλή χρήση της γλώσσας. Με γρήγορη ροή και ελκυστική πλοκή. Γεμάτο απολαυστικές πινελιές νιάτων.

https://www.youtube.com/watch?v=tn3qy_JjXxc

Rock is not dead

Η μεγάλη συναυλία των θρύλων του ροκ έφτασε!

Μη σκας που είσαι νεκρός… Το ίδιο και εμείς!

Γι’ αυτό έλα να τα σπάσουμε

και να αποδείξουμε ότι το ροκ δεν πεθαίνει ποτέ!

Θα εμφανιστούν οι:

Dio, Lemmy, Freddie Mercury, Bon Scott

& πολλοί άλλοι καλλιτέχνες έκπληξη!

Στο μεγάλο ξέφωτο πίσω από τη Νέα Συνοικία

Να είστε εκεί!

Διάολε, αυτό άξιζε να πεθάνεις μόνο και μόνο για να το δεις!